بعد مي گويد اَجود اين است كه اين آيه اطلاق دارد در هرچه كه پيامبر گفت يا داد و يا نهي كرد؛ چه در مسائل حكومتي و چه در تبيين احكام.قبل از او زمخشري در «كشاف» نيز همين معنا را بيان كرده است. كه هم شامل حكم مي شود و هم شامل حكومت. توضيح آن اين است كه خداي سبحان رسول الله(ص) را هم والي امور مسلمين معرفي كرد هم مبيّن و مفسّر و معلّم مردم و فرمود: «و انزلنا اليك الذّكر لتبيّن للناس ما نزّل اليهم»، «يعلّمهم الكتاب والحكمة» از طرف ديگر هم به ما فرمود: «اطعيوا الله و اطيعوا الرّسول». اين اطاعت رسول، هم در مسائل حكومتي است هم در مسائل احكام، چون اولين مبيّن و اوّلين معلم، وجود مبارك رسول الله(ص) است اگر ايشان چيزي را در احكام يا در حكومت فرمود اطاعت از دستور وي ضروري و لازم است. گذشته از اين كه آيه «ما آتيكم الرّسول» اطلاق دارد آن آيات هم تأييد مي كند.زمخشري در «كشاف» لطيفه اي را نقل مي كند و مي گويد: ابن مسعود به مسلماني كه در حال احرام، لباس هاي رسمي و دوخته در بر كرده بود گفت: تو كه مُحرمي لباس هاي دوخته را نبايد در بر كني. آن شخص به ابن مسعود گفت: يك آيه اي از قرآن بياور كه دلالت كند مُحرم نبايد لباس دوخته بپوشد او همين آيه را خواند كه: «ما آتيكم الرّسول فخذوه و ما نهاكم عنه فانتهوا».ما كه نبايد همه احكام را از قرآن بگيريم، سنّت هم هست، خود قرآن فرمود من خيلي چيزها را به رسول گفتم، هم چنين خود رسول الله(ص) به ما فرمود: «خذو عني